Kiedy Lillian nagrywa swoją śmierć, rolka taśmy jest prawie pusta i zarejestrowała około 30 sekund nagrania. Po pogrzebie, kiedy Brace i Hal są w laboratorium, widać, że ta sama taśma leżąca na stole jest pełna. Później, gdy widzimy rolkę taśmy w laboratorium jest znów prawie pusta.
Na początku filmu, gdy kalibrowany jest system, Lillian prosi Michaela by powiedział co widzi, a on odpowiada: "zgodnie z ruchem wskazówek zegara". Jednakże, dwa nałożone na siebie obrazy wzorca testowego obracają się w przeciwnym kierunku.
Lutownica, którą dr Reynolds przypadkowo przypala sobie nadgarstek to model na baterie wielokrotnego ładowania. Żeby przypalić sobie nią nadgarstek, doktor musiałby naciskać przycisk, a tego nie robi.
Na początku filmu, kiedy Michael wraca z pracy do domu, idzie do swojego pokoju i włącza światło. Tuz przed tym widzimy, że ściana, na której znajduje się włącznik jest oświetlona przez światło z zewnątrz. To światło znika na chwilę przed zapaleniem się światła w pokoju.
Film nakręcono w Durham, Kill Devil Hills, Outer Banks, Pinehurst, Raleigh i w Research Triangle Park (Karolina Północna, USA).
W trakcie realizacji filmu zmarła Natalie Wood. Podczas nocnej eskapady jachtem w towarzystwie Christophera Walkena i swojego męża, Roberta Wagnera, w dziwnych okolicznościach wypadła za burtę i utonęła.
Sekwencje realistyczne miały być w kinach pokazywane w środkowej części ekranu, zaś sekwencje "burzy mózgów" - nagle na całej płaszczyźnie ekranu. Widz miał być z nagła zaskoczony bogactwem i skalą przekazu. Niestety, producenci i kiniarze odmówili udziału w eksperymencie i wymusili tradycyjną prezentację całości. Zdaniem reżysera film stracił w ten sposób połowę swojej siły oddziaływania.
Okres zdjęciowy trwał od 1 września do 28 listopada 1981 roku oraz od 15 stycznia do 1 lutego 1983 roku.